Kατερίνα Κατσιφαράκη
Songlines
Επιμέλεια | Άννα Καφέτση
Διάρκεια | 14.07.2022 – 18.09.2022
Κήπος Μεγάρου Μουσικής Αθηνών
Ώρες λειτουργίας | καθημερινά μετά τη δύση του ήλιου έως 23:00
Είσοδος ελεύθερη
Το annexM παρουσιάζει έως τις 18 Σεπτεμβρίου στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών την in situ έκθεση της Κατερίνας Κατσιφαράκη με τίτλο Songlines σε επιμέλεια της Άννας Καφέτση.
Διάσπαρτες σε 19 σημεία του Κήπου νέες in situ παραγωγές και αναπλαισιώσεις προηγούμενων έργων στο φυσικό εκθεσιακό περιβάλλον, παρουσιάζονται εν μέρει στο φως της ημέρας και στο σύνολό τους μετά τη δύση του ήλιου έως αργά τη νύχτα.
Στην έκθεση θα παρουσιαστεί επίσης σε πρώτη προβολή το νέο ντοκιμαντέρ της Δήμητρας Κουζή Do–Nothing Farming 2022, το οποίο πλαισιώνει την εγκατάσταση της Κατερίνας Κατσιφαράκη Σβόλοι. Στο βίντεο καταγράφεται η συμμετοχική διαδικασία παραγωγής των σβόλων με σπόρους κηπευτικών και σιτηρών στο εργαστήριο που οργάνωσε για το σκοπό αυτό ο φυσικός καλλιεργητής Παναγιώτης Μανίκης στην Αλαγονία του Ταΰγετου τον Μάιο του 2022.
Εφήμερες εγκαταστάσεις και δυσδιάκριτες γλυπτικές παρεμβάσεις από φυσικά υλικά απλώνονται στη χλόη και στην πέτρα, αυτόφωτες φωτογραφίες μεταφράζονται σε ζωγραφικές τοπιογραφίες μέσα στη βλάστηση, στιγμιαία βίντεο σαν οπτικά «χαϊκού» και προβολές χωρίς ήχο δημιουργούν ένα ποιητικό σύμπαν που προσφέρεται, μέσα από την περιπλάνηση και τον περίπατο ανάμεσα σε φανταστικές και πραγματικές διαδρομές, σε μια βιωματική σύνδεση με τον φυσικό χώρο και σε μια εσωτερική και αναστοχαστική εμπειρία του εαυτού.
Με την έκθεση στον Κήπο του Μεγάρου και την εφήμερη κατοίκηση στο δημόσιο χώρο, η καλλιτέχνις επιστρέφει εκεί όπου ανήκει, στο ύπαιθρο και στην κοινότητα. Παρατηρεί επί τόπου και συλλέγει τα υλικά και τις μεταφορές της. Συγκροτεί αρχείο κινούμενων σημειώσεων και εικόνων. Μεταφέρει σπόρους, ρίζες και “νεκρές φύσεις” από άλλους τόπους και χρόνους. “Μεταφυτεύει”, διασταυρώνει, προετοιμάζει υπομονετικά, με χειρωνακτικό μόχθο, τη δημιουργική μεταμόρφωση. Με ταπεινότητα και διακριτικές παρεμβάσεις στο τοπίο. Άλλοτε ως συναισθηματική παρατήρηση και σχόλιο, και άλλοτε ως άμεση καλλιτεχνική χειρονομία υφαίνει μια οικο-ποιητική του ελάχιστου που ανακυκλώνει τα “άχρηστα” υλικά της γης (ξερά φύλλα και φλοιούς, κομμένους κορμούς και κλαδιά), καλλιεργεί τη διαφορετικότητα και τη συνύπαρξη με το αν-ανθρώπινο και άλλες μορφές ζωής, ενσωματώνει στην καλλιτεχνική διαδικασία την κοινοτική δράση και συμμετοχική εκμάθηση νέων στρατηγικών αναγεννητικής συν-δημιουργίας με τη φύση.
Η φύση και η κίνηση/βάδιση παραμένουν πάντα στα έργα της Κατερίνας Κατσιφαράκη πηγή ποιητικής σκέψης και αυθεντικού αισθήματος».
Ο άνθρωπος αρρωσταίνει σωματικά και νοητικά στο βαθμό που ξεκόβει από τη Φύση, και ο μόνος τρόπος να θεραπευτεί είναι να γυρίσει στην αγκαλιά της. Ας σπείρουμε σβόλους για να ξανακάνουμε τη Γη Κήπο της Εδέμ. Το οφείλουμε στα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, στις επόμενες γενιές. Όμως να σπείρουμε σπόρους στην έρημο σημαίνει να σπείρουμε σπόρους στις ανθρώπινες καρδιές, που κι αυτές ερημώνουν. Για να πρασινίσει η γη, θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε αυτούς τους σποροσβόλους «σβόλους της αγάπης» για όλη τη δημιουργία, για όλα τα πλάσματα της φύσης και της ελπίδας, για να ξαναγίνει η Γη ένας επίγειος παράδεισος.
Γιατί μόνο στη φύση υπάρχει η πραγματική αλήθεια, το πραγματικό καλό και η πραγματική ομορφιά.
Παναγιώτης Μανίκης
Φυσικός Καλλιεργητής
Previous Post 
