Πώς να βοηθήσετε τα παιδιά σας
να αποκτήσουν φίλους
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να αποκτήσουν φίλους; Φαινομενικά ίσως δεν μπορείτε να κάνετε και πολλά γιατί η απόκτηση φίλων είναι μια πολύ προσωπική υπόθεση.
Όμως η δημιουργία μιας φιλίας εξαρτάται από τις συναισθηματικές δεξιότητες, τις δεξιότητες αυτοελέγχου και την κοινωνική επάρκεια του παιδιού. Και οι γονείς μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτών των ικανοτήτων.
Για παράδειγμα, πολλά παιδιά δυσκολεύονται να κάνουν φίλους επειδή νιώθουν ντροπαλά ή αγχωμένα. Αν δείξετε σε αυτά τα παιδιά πώς να ανταποκρίνονται σε φιλικές προτάσεις και τον τρόπο να συναναστρέφονται με φιλικά άτομα, μπορείτε να τα βοηθήσετε να χτίσουν ουσιαστικές κοινωνικές σχέσεις.
Ομοίως, υπάρχουν παιδιά που δυσκολεύονται επειδή δεν έχουν επαρκή έλεγχο των παρορμήσεών τους ή συμπεριφέρονται με τρόπους που ανταγωνίζονται τους άλλους. Αυτά τα παιδιά θα βρουν πολύ πιο εύκολα φίλους αν τα βοηθήσετε να αναπτύξουν τις δεξιότητες αυτορρύθμισης.
Σχεδόν κάθε παιδί θα το ωφελήσει η εξάσκηση στις κοινωνικές σχέσεις. Σε όλο τον κόσμο, η επιτυχημένη φιλία εξαρτάται από τις ίδιες, θεμελιώδεις δεξιότητες. Για να επιτύχουν τα παιδιά στην απόκτηση φίλων θα πρέπει:
- να ρυθμίζουν τα δικά τους αρνητικά συναισθήματα
- να κατανοούν τα συναισθήματα και τις προοπτικές των άλλων ανθρώπων
- να δείχνουν συμπάθεια και να προσφέρουν βοήθεια σε φίλους που έχουν ανάγκη
- να νιώθουν ασφάλεια και εμπιστοσύνη με τους άλλους ανθρώπους
- να γνωρίζουν πώς να χειρίζονται τις συστάσεις για φιλία και να συμμετέχουν σε συζητήσεις
- να είναι ικανά για συνεργασία, διαπραγμάτευση και συμβιβασμό
- να γνωρίζουν πώς να ζητούν συγγνώμη και να επανορθώνουν
- να κατανοούν και να συγχωρούν τα λάθη των άλλων ανθρώπων
Είναι μακρύς ο κατάλογος, και η τελειοποίηση αυτών των δεξιοτήτων απαιτεί εμπειρία, προσπάθεια και εξάσκηση.
Αλλά γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο οι γονείς και οι δάσκαλοι μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά. Το να κάνεις φίλους δεν είναι μαγικό κόλπο, αλλά είναι κάτι που μαθαίνεται και μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά τους σε αυτό.
Ακολουθούν 12 τεκμηριωμένοι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να κάνουν φίλους.
1. Δείξτε στο παιδί σας ζεστασιά και σεβασμό. Μην προσπαθείτε να ελέγξετε το παιδί σας με απειλές, τιμωρίες ή συναισθηματικό “εκβιασμό”.
Αυτό μπορεί φαινομενικά να μην έχει άμεση σχέση με την ικανότητα του παιδιού σας να κάνει φίλους. Όμως ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς συμπεριφέρονται στα παιδιά έχει αντίκτυπο στη συναισθηματική τους ανάπτυξη και στην κοινωνική τους συμπεριφορά. Και αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις τους με τους συνομηλίκους τους.
Για παράδειγμα, σκεφτείτε μια αυταρχική γονική συμπεριφορά που δίνει έμφαση στην απόλυτη υπακοή, τα χαμηλά επίπεδα στοργής και την προσπάθεια ελέγχου της συμπεριφοράς μέσω απειλών, τιμωριών ή ντροπής.
Σε έρευνες που έχουν διεξαχθεί σε όλο τον κόσμο, η αυταρχική γονική συμπεριφορά έχει συνδεθεί με την ανάπτυξη προβλημάτων συμπεριφοράς. Και τα παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς έχουν περισσότερα προβλήματα στο να κάνουν φίλους.
Φαίνεται επίσης ότι ο γονικός ψυχολογικός έλεγχος, η προσπάθεια χειραγώγησης των παιδιών μέσω της ενοχής, της ντροπής ή της έλλειψης της στοργής, προετοιμάζει τα παιδιά για την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων κακής ποιότητας.
Αντίθετα, όταν οι γονείς δείχνουν ζεστασιά και χρησιμοποιούν θετικές στρατηγικές πειθαρχίας, συζητώντας με τα παιδιά τους λόγους θέσπισης κανόνων, τα παιδιά γίνονται πιο κοινωνικά με την πάροδο του χρόνου, είναι πιθανότερο να αντιμετωπίζουν τους άλλους με καλοσύνη και συμπάθεια και γίνονται λιγότερο επιθετικά, πιο αυτοδύναμα και πιο αγαπητά στους συνομηλίκους τους.
Πώς ακριβώς μπορείτε λοιπόν να επιβάλλετε την καλή συμπεριφορά χωρίς να καταφεύγετε σε απειλές και τιμωρίες; Για βοήθεια, δείτε το σχετικό μας άρθρο για την θέσπιση οικογενειακών κανόνων https://happykidsradio.gr/learn/kanones/
2. Γίνετε ο “κόουτς των συναισθημάτων” του παιδιού σας
Όλοι μας βιώνουμε αρνητικά συναισθήματα και εγωιστικές παρορμήσεις. Μήπως αυτό μας εμποδίζει να διατηρήσουμε καλές φιλίες; Όχι, αν ξέρουμε πώς να κρατάμε αυτές τις αντιδράσεις υπό έλεγχο.
Έτσι και τα παιδιά πρέπει να μάθουν πώς να ρυθμίζουν τα δικά τους συναισθήματα και σαν γονείς, μπορείτε είτε να τα βοηθήσετε είτε να κάνετε τα πράγματα πιο δύσκολα.
Για παράδειγμα, σε μια μελέτη, οι ερευνητές ρώτησαν μητέρες 5χρονων παιδιών, πώς ανταποκρίνονταν στα αρνητικά συναισθήματα των παιδιών τους. Στη συνέχεια, οι ερευνητές παρακολούθησαν τα αποτελέσματα των παιδιών κατά τη διάρκεια αρκετών ετών. Τι συνέβη;
Τα παιδιά είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν ισχυρές δεξιότητες αυτορρύθμισης εάν είχαν μεγαλώσει με έναν γονέα που τους μιλούσε εποικοδομητικά και με συμπάθεια για το πώς να αντιμετωπίζουν τις κακές διαθέσεις και τα δύσκολα συναισθήματά τους. Και όσο ισχυρότερες ήταν οι δεξιότητες αυτορρύθμισης ενός παιδιού, τόσο πιο πιθανό ήταν το παιδί αυτό να αναπτύξει θετικές σχέσεις με τους συνομηλίκους του καθώς μεγάλωνε.
Στον αντίποδα, μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά αναπτύσσουν ασθενέστερες δεξιότητες αυτορρύθμισης όταν οι γονείς τους αντιδρούν απορριπτικά π.χ. “Είσαι χαζός!” ή τιμωρητικά π.χ. “Πήγαινε στο δωμάτιό σου!” στα αρνητικά συναισθήματα των παιδιών τους.
Όταν λοιπόν τα παιδιά αναστατώνονται, αξίζει να αφιερώσετε χρόνο για να κατανοήσετε τα συναισθήματά τους και να τους δείξετε πώς να χειρίζονται αυτά τα συναισθήματα με υγιή, εποικοδομητικό τρόπο.
3. Καλλιεργήστε την ικανότητα του παιδιού σας να συναισθάνεται και να “διαβάζει τις σκέψεις”
Τα παιδιά πρέπει να κάνουν περισσότερα από το να ελέγχουν μόνο τα δικά τους αρνητικά συναισθήματα. Πρέπει επίσης να κατανοούν τα συναισθήματα και τις προοπτικές των άλλων.
Πιθανόν να αναρωτιέστε: δεν θα έπρεπε αυτά τα πράγματα να έρχονται στα παιδιά φυσιολογικά; Ίσως, αλλά το «φυσιολογικά» δεν σημαίνει «αυτόματα, χωρίς ενθάρρυνση και υποστήριξη». Υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που μπορούν να κάνουν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί για να βοηθήσουν τα παιδιά να αναπτύξουν τη συναισθηματική τους ικανότητα, να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση και την δεξιότητα ανάγνωσης προσώπων.
4. Είναι το παιδί σας κοινωνικά ανήσυχο; Παρέχετέ του ένα ασφαλές κοινωνικό περιβάλλον
Είναι δύσκολο για τα παιδιά να κάνουν φίλους αν αισθάνονται πολύ ανήσυχα. Τι μπορείτε να κάνετε γι’ αυτό;
Η ευαισθητοποιημένη γονική φροντίδα είναι ιδιαίτερα σημαντική για τα κοινωνικώς αγχώδη παιδιά. Πρέπει να ξέρουν ότι θα είστε δίπλα τους όταν σας χρειάζονται και με αυτόν τον τρόπο νοιώθουν το αίσθημα της ασφάλειας που προάγει την αυτοπεποίθηση και την ανεξαρτησία τους.
Όταν όμως τα παιδιά παλεύουν πραγματικά με το άγχος, χρειάζονται πρόσθετη υποστήριξη. Αντιλαμβάνονται τον κόσμο ως ιδιαίτερα απειλητικό και αν δεν το αντιμετωπίσετε αυτό, είναι πιθανό να έχουν συνεχή συναισθηματικά προβλήματα, που μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων και να δυσκολέψουν πολύ ένα παιδί να κάνει φίλους.
Εάν λοιπόν το παιδί σας υποφέρει από υψηλά επίπεδα άγχους, μιλήστε για τις ανησυχίες σας με τον παιδίατρο ή τον σχολικό σύμβουλο. Οι παιδοψυχολόγοι έχουν αναπτύξει αποτελεσματικές θεραπείες για το κλινικό άγχος, συμπεριλαμβανομένης της γνωστικής συμπεριφορικής θεραπείας, μιας προσέγγισης που έχει σχεδιαστεί για να εκπαιδεύσει ξανά τις λανθασμένες αντιλήψεις και τις υπερβολικές συναισθηματικές αντιδράσεις του παιδιού σας.
Αλλά είναι επίσης σημαντικό να έχετε κατά νου ότι μερικές φορές, οι απειλές που αναφέρει είναι πολύ πραγματικές.
Για παράδειγμα, το παιδί σας μπορεί να βρίσκεται σε ένα σχολείο όπου τα προβλήματα επιθετικής συμπεριφοράς είναι συνηθισμένα. Το παιδί σας μπορεί να γνωρίζει συνομηλίκους ή γείτονες που έχουν υποστεί βία ή ίσως το παιδί σας εκτίθεται σε παρενόχληση, απόρριψη από συνομηλίκους ή εκφοβισμό.
Αν είναι όντως αυτή η κατάσταση του παιδιού σας, είναι εύλογο να κάνετε ό,τι μπορείτε για να βελτιώσετε το περιβάλλον του. Αυτό περιλαμβάνει τη λήψη μέτρων για να σταματήσει η βία, η παρενόχληση και ο εκφοβισμός. Αλλά μπορεί επίσης να περιλαμβάνει την εξεύρεση μιας νέας κοινωνικής διεξόδου, όπως ένας σύλλογος ή μια ομάδα παιχνιδιού, που να είναι ιδιαίτερα φιλόξενη και ασφαλής.
5. Αντιμετωπίστε τα προβλήματα επιθετικής ή διασπαστικής συμπεριφοράς του παιδιού σας
Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, τέτοια προβλήματα συμπεριφοράς μπορεί να αποτελέσουν σημαντικό κοινωνικό εμπόδιο στο να κάνει ένα παιδί φίλους. Τα παιδιά τείνουν να αποφεύγουν ή να απομονώνουν τους συνομηλίκους τους που συμπεριφέρονται με επιθετικούς τρόπους.
6. Διδάξτε στο παιδί σας τις αναγκαίες δεξιότητες συζήτησης
Για να κάνουν νέους φίλους, τα παιδιά πρέπει να μάθουν πώς να συστήνονται στους άλλους και να σκέφτονται τα κατάλληλα πράγματα που πρέπει να πουν.
Πρέπει επίσης να μάθουν πώς να ακούνε τους άλλους και πως να ανανεώνουν τη συζήτηση, για να δείξουν έτσι ότι καταλαβαίνουν αυτά που εκφράζει το άλλο άτομο.
Πώς μπορείτε να προωθήσετε αυτές τις δεξιότητες;
Μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας, διαμορφώνοντας καλές επικοινωνιακές δεξιότητες στο σπίτι και εμπλέκοντας τα παιδιά σας σε ευχάριστες, αμοιβαίες συζητήσεις μεταξύ σας.
Επιπλέον, μπορείτε να τα βοηθήσετε μαθαίνοντάς τα στην πράξη τι πρέπει να κάνουν και να λένε.
Για παράδειγμα, τα παιδιά επωφελούνται όταν τους μαθαίνετε την τέχνη της “ενεργητικής ακρόασης”. Αυτό συμβαίνει όταν ένα άτομο καθιστά σαφές ότι προσέχει τον συνομιλητή του, έχοντας την κατάλληλη οπτική επαφή, προσανατολίζοντας το σώμα του προς την κατεύθυνση του ομιλητή, παραμένοντας σιωπηλό και δίνοντας τις σχετικές λεκτικές απαντήσεις.
Και σύμφωνα με τους ψυχολόγους, μπορείτε να εκπαιδεύσετε τα παιδιά σας να γίνουν καλύτεροι συνομιλητές προσφέροντάς τους αυτές τις συγκεκριμένες συμβουλές:
- Όταν ξεκινούν μια συζήτηση με κάποιον καινούργιο συνομιλητή, να ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με τις “συμπάθειες” και τις “αντιπάθειές” τους.
- Να μη συζητάνε σαν να παίρνουν συνέντευξη. Δηλαδή να μην κάνουν απλώς ερωτήσεις αλλά να προσφέρουν πληροφορίες για τον εαυτό τους.
- Να μην μονοπωλούν μια συζήτηση αλλά να απαντάνε μόνο στην ερώτηση που τους γίνεται. Όταν τελειώσουν, θα πρέπει να δίνουν την ευκαιρία στον φίλο τους να μιλήσει κι εκείνος.
Αν το παιδί σας χρειάζεται περισσότερες ευκαιρίες για εξάσκηση, δοκιμάστε μια τηλεφωνική κλήση ή μια διαδικτυακή συνομιλία.
7. Διοργανώστε κοινωνικές δραστηριότητες που ενθαρρύνουν τη συνεργασία και όχι τον ανταγωνισμό
Μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά τα πάνε καλύτερα όταν συμμετέχουν σε συνεργατικές δραστηριότητες στις οποίες εργάζονται για την επίτευξη ενός κοινού στόχου. Αυτό ισχύει και στο σχολείο και όταν τα παιδιά παίζουν.
Έτσι, αν τα παιδιά δυσκολεύονται κοινωνικά, είναι μάλλον καλή ιδέα να τα απομακρύνετε από τα ανταγωνιστικά παιχνίδια, τουλάχιστον μέχρι να αναπτύξουν καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες.
Εάν το παιδί σας έχει ραντεβού για παιχνίδι, κρύψτε τα παιχνίδια που μπορεί να προκαλέσουν συγκρούσεις. Για παράδειγμα, απομακρύνετε παιχνίδια όπλα ή σπαθιά, καθώς και όλα τα αντικείμενα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ανταγωνισμό ή ζήλια. Αν το παιδί σας έχει ένα πολύτιμο παιχνίδι που δεν αντέχει να μοιραστεί, είναι καλύτερο να το κρύψετε μέχρι να τελειώσει το ραντεβού για παιχνίδι.
8. Δείξτε στο παιδί σας πώς να χειρίζεται αμήχανες κοινωνικές καταστάσεις
Ακολουθούν μερικές συμβουλές που έδωσαν μητέρες παιδιών προσχολικής ηλικίας που συμμετείχαν σε σχετική έρευνα και των οποίων τα παιδιά παρουσίασαν τις καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες:
- Πριν ένα παιδί κάνει την προσέγγισή του σε μια παρέα παιδιών, θα πρέπει να παρακολουθήσει τι κάνουν αυτά τα παιδιά και να σκεφτεί τι μπορεί να κάνει για να ενταχθεί κι αυτό στην παρέα.
- Θα πρέπει να προσπαθήσει να συμμετέχει στο παιχνίδι κάνοντας κάτι σχετικό. Για παράδειγμα, αν τα παιδιά παίζουν ένα παιχνίδι εστιατορίου, μπορεί να παρουσιαστεί σαν νέος πελάτης.
- Δεν θα πρέπει το παιδί να γίνεται ενοχλητικό ή επικριτικό, ούτε να προσπαθεί να αλλάξει το παιχνίδι.
- Αν τα άλλα παιδιά δεν θέλουν να συμμετάσχει στην παρέα, δεν θα πρέπει να προσπαθήσει να το επιβάλλει. Απλά θα πρέπει να αποτραβηχτεί και να βρει κάτι άλλο να κάνει.
Αυτές είναι μερικές καλές συμβουλές που μπορείτε να δώσετε και στα δικά σας παιδιά, τα οποία επωφελούνται όταν τα βοηθάτε να βρουν συγκεκριμένες στρατηγικές για την αντιμετώπιση αμήχανων κοινωνικών καταστάσεων.
9. Βοηθήστε τα παιδιά να μάθουν την τέχνη του συμβιβασμού και της διαπραγμάτευσης
Για να οικοδομήσουν θετικές σχέσεις με τους συνομηλίκους τους, τα παιδιά πρέπει να είναι σε θέση να σκέφτονται ειρηνικούς τρόπους επίλυσης των συγκρούσεων. Πρέπει να κατανοούν τι θέλουν οι άλλοι άνθρωποι και να είναι σε θέση να προβλέψουν τις συνέπειες διαφόρων ενεργειών.
Τα παιδιά που μεγαλώνουν με αδέλφια έχουν ένα πλεονέκτημα για την ανάπτυξη αυτών των δεξιοτήτων. Έχουν πολλές ευκαιρίες να εξασκηθούν στην τέχνη της διαπραγμάτευσης.
Αλλά δεν είναι απαραίτητο να έχουν αδέλφια για να αποκτήσουν σωστές κοινωνικές δεξιότητες, γιατί όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από τη σύνθεση της οικογένειάς τους, μπορούν να το κάνουν με τη σωστή καθοδήγηση. Μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά μπορούν να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους μέσω ασκήσεων ρόλων και ενεργειών που τους ζητούν να βρουν λύσεις σε υποθετικές κοινωνικές συγκρούσεις. Μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να γίνουν καλύτερα στο να λύνουν κοινωνικά προβλήματα, καθοδηγώντας τα στην πράξη. Την επόμενη φορά που το παιδί σας θα συγκρουστεί με κάποιο άλλο, θεωρήστε το ευκαιρία για μάθηση. Βοηθήστε το παιδί σας να σκεφτεί μια λύση που θα είναι αποδεκτή και από τις δύο πλευρές.
10. Μάθετε στο παιδί σας πώς να εκφράζει τη μεταμέλειά του και να επανορθώνει.
Συμβαίνει σε όλους μας να τα κάνουμε θάλασσα. Κάνουμε μια λάθος κρίση και προκαλούμε μια ζημιά ή αρνητικά συναισθήματα.
Τι συμβαίνει στη συνέχεια; Αν μας ντροπιάζουν ή μας “ακυρώνουν” για τα λάθη μας, τείνουμε να εστιάζουμε στα δικά μας αρνητικά συναισθήματα. Μπορεί να νιώσουμε ταπείνωση, δυσαρέσκεια, ακόμα και θυμό. Και αυτό δεν μας βοηθάει να αποκαταστήσουμε τις κοινωνικές μας σχέσεις, το αντίθετο μάλιστα.
Σκεφτείτε όμως τι συμβαίνει αν νιώσουμε αίσθημα ενοχής. Το αίσθημα ενοχής μπορεί να είναι εποικοδομητικό. Αναλογιζόμαστε πώς οι πράξεις μας επηρέασαν τους άλλους και συμπάσχουμε με αυτόν που αδικήσαμε. Αυτό μας εμπνέει να προσπαθήσουμε να αποκαταστήσουμε τη ζημιά που προκαλέσαμε.
Η διαφορά αυτή είναι ζωτικής σημασίας για να κάνουμε και να διατηρήσουμε φίλους.
Μελέτες επιβεβαιώνουν ότι τα παιδιά -ακόμη και ηλικίας 4 ετών- είναι πιο πιθανό να συγχωρήσουν έναν συνομήλικό τους για ένα λάθος, αν αυτός ζητήσει ειλικρινά συγγνώμη. Και καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και γίνονται πιο εκλεπτυσμένα, δίνουν προσοχή στα σημάδια που δείχνουν ότι ο δράστης έχει τύψεις. Στην πραγματικότητα, δεν απαιτούν πάντα μια σαφή συγγνώμη, αν παρατηρήσουν σημάδια ειλικρινούς μεταμέλειας.
Ποιος είναι όμως ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την αποκατάσταση μιας σχέσης; Μην ζητάτε απλώς συγγνώμη ή μην παριστένετε τον μετανιωμένο. Αποκαταστήστε τη ζημιά.
Σε ένα πείραμα σε παιδιά ηλικίας 6 και 7 ετών, οι ερευνητές παρατήρησαν πώς ανταποκρίθηκαν τα παιδιά σε έναν παραβάτη που γκρέμιζε έναν πύργο που έχτιζαν. Τα παιδιά συγχωρούσαν αν ο παραβάτης ζητούσε συγγνώμη, αλλά εξακολουθούσαν να αισθάνονται ενοχλημένα. Το μόνο πράγμα που έκανε αυτά τα παιδιά να αισθανθούν καλύτερα ήταν όταν ο παραβάτης τα βοηθούσε ενεργά να ξαναχτίσουν τον πύργο τους.
Ο στόχος σας λοιπόν θα πρέπει να είναι να μαθαίνετε στα παιδιά σας πώς να αποκαθιστούν τις σχέσεις τους και να βελτιώνουν τα άσχημα συναισθήματα. Από μικρή ηλικία, θα πρέπει να τα εκπαιδεύσετε στο πώς να ζητούν συγγνώμη και πώς να επανορθώνουν τα λάθη τους.
11. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να δείχνει κατανόηση και να συγχωρεί τα λάθη των άλλων
Τα παιδιά μπορούν να συγχωρούν, αλλά αυτό δεν έρχεται πάντα φυσιολογικά. Στην πραγματικότητα, ορισμένα παιδιά έχουν ένα συνεχές πρόβλημα με την εκδικητικότητα. Έχουν την τάση να νομίζουν ότι οι άλλοι άνθρωποι είναι εχθρικοί και μπορεί να βασανίζονται με τις υποτιθέμενες αδικίες και προσβολές.
Αν αυτό είναι το πρόβλημα του παιδιού σας, θα πρέπει να το βοηθήσετε να αλλάξει τις αντιλήψεις του για τους άλλους ανθρώπους. Συμβουλέψτε το παιδί σας να εξετάσει και την άποψη του δράστη και ζητήστε από το παιδί σας να σκεφτεί εναλλακτικές εξηγήσεις για την προβληματική συμπεριφορά του άλλου.
Ίσως ήταν ένα ατυχές γεγονός. Ίσως ο δράστης ήταν αγχωμένος για κάτι ή αισθανόταν κουρασμένος ή άρρωστος. Ίσως και να είχε απλώς μια κακή μέρα και έτυχε να ξεσπάσει στο παιδί σας.
Φυσικά, δεν χρειάζονται όλα τα παιδιά τέτοιες προτροπές. Ορισμένα παιδιά είναι υπερβολικά επιεική απέναντι στους δράστες. Κατηγορούν τον εαυτό τους όταν νιώθουν θύματα και παραμένουν σε σχέσεις με άλλα παιδιά που τα εκμεταλλεύονται ή τα κακοποιούν.
Επομένως, θα πρέπει να παρατηρείτε την κατάσταση και να δίνετε σε κάθε παιδί το είδος της υποστήριξης που χρειάζεται.
12. Παρακολουθείτε την κοινωνική ζωή του παιδιού σας, αλλά προσέξτε να μην γίνετε υπερβολικά καταπιεστικοί, ειδικά όσο το παιδί σας μεγαλώνει.
Μελέτες που έγιναν σε διαφορετικές κουλτούρες, έδειξαν σε όλες ότι τα παιδιά είναι καλύτερα όταν οι γονείς τους παραμένουν ενημερωμένοι για τις κοινωνικές τους δραστηριότητες.
Αυτό ονομάζεται “γονική παρακολούθηση” και περιλαμβάνει πράγματα όπως:
- να επιβλέπετε πού παίζουν τα μικρά παιδιά
- να βοηθάτε τα παιδιά να βρίσκουν ευκαιρίες να συναντούν και να συναναστρέφονται φιλικούς και κοινωνικούς συνομηλίκους τους
- να μιλάτε με τους φίλους των παιδιών σας όταν έρχονται για επίσκεψη
- να ζητάτε από τα παιδιά σας να σας μιλήσουν για πράγματα που έκαναν στον ελεύθερο χρόνο τους.
Υπάρχουν επίσης στοιχεία που συνηγορούν υπέρ της θέσπισης ορισμένων ορίων, όπως στην επιμονή να σας ενημερώνει ο έφηβος σας εκ των προτέρων για τις λεπτομέρειες μιας βραδινής εξόδου.
Με ποιον θα κάνει παρέα; Πού θα πάει; Τι θα κάνει εκεί που θα πάει;
Αλλά οι γονείς πρέπει να είναι προσεκτικοί. Μπορεί να φέρουν σε δύσκολη θέση τα παιδιά τους και να τρομάξουν πιθανούς φίλους, με το να γίνουν υπερβολικά παρεμβατικοί.
Και αν τα παιδιά, σας θεωρούν υπερβολικά καταπιεστικούς, είναι πιο πιθανό να απορρίψουν την καθοδήγησή σας και να επιλέξουν έναν παραβατικό συνομηλίκο ως φίλο.
Επομένως, είναι σημαντικό να δώσετε στο παιδί σας μια αίσθηση αυτονομίας και να του μεταφέρετε τις ανησυχίες σας με τρόπο που να φαίνεται λογικός και σεβαστός. Διαφορετικά, το παιδί σας μπορεί να αρχίσει να θεωρεί την εξουσία σας καταχρηστική και να συμπεριφέρεται ανάλογα.
Previous Post 