Μαμάδες εφήβων: Χρειάζεται να φροντίζετε
κι εσείς τον εαυτό σας
8 tips για μαμάδες με εφήβους
Η ανατροφή των μικρών παιδιών είναι συχνά εξαντλητική: δεν κοιμάστε αρκετά, σας ακολουθούν στην τουαλέτα, τα σέρνετε μαζί στο γοφό σας και τα σπρώχνετε στο καροτσάκι. Ειδικά αν είστε μητέρα πλήρους απασχόλησης, με περισσότερα παιδιά, το αποκορύφωμα της αυτοφροντίδας σας μπορεί κυριολεκτικά να σημαίνει να κάνετε ένα 5λεπτο ντους μόνη σας.
Καθώς τα παιδιά σας γίνονται έφηβοι αρχίζετε να βρίσκετε περισσότερο χρόνο για τον εαυτό σας και φαίνεται πιο εύκολο να προγραμματίζετε κάποιες βραδινές εξόδους. Σίγουρα δεν σας ακολουθούν στο μπάνιο, ούτε κρέμονται πια από την φούστα σας. Στην αρχή σας φαίνεται καταπληκτικό να απολαμβάνετε ένα ντους μεγαλύτερης διάρκειας, αλλά ως εκ θαύματος, σύντομα θα συνειδητοποιήσετε ότι οι απαιτήσεις τους είναι ακόμα εκεί, απλά έρχονται σε διαφορετικό πακέτο.
Τώρα το άγχος σας είναι να περιμένετε μέχρι να γυρίσει σπίτι ο γιός σας από εκείνη τη δουλειά μερικής απασχόλησης ή η κόρη σας από εκείνο το ραντεβού με το αγόρι που γνωρίζετε ελάχιστα ή με το να αναρωτιέστε που πραγματικά βρίσκονται, παρόλο που είπαν ότι θα πήγαιναν σινεμά. Ξαφνικά συνειδητοποιείτε ότι σε 2 ή 4 ή 6 χρόνια δεν θα ζουν κάτω από την ίδια στέγη μαζί σας κι ανησυχείτε αν θα ξέρουν να φροντίζουν τον εαυτό τους κι αν ο κόσμος θα είναι καλός μαζί τους και πως θα ζήσετε χωρίς αυτά στην καθημερινότητά σας.
Καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά σας είναι καιρός να σκεφτείτε διαφορετικά για την αυτοφροντίδα σας.
1. Να έχετε τη δική σας ζωή
Βρείτε και διατηρήστε ενδιαφέροντα και απολαύσεις που δεν αφορούν το παιδί σας ή τον ρόλο σας ως γονέα. Αυτό κάνει τη ζωή πιο διασκεδαστική, δημιουργεί λιγότερο άγχος στον έφηβό σας και σας διευκολύνει στο μέλλον, καθώς ο ρόλος του γονιού αρχίζει να πρωταγωνιστεί λιγότερο στη ζωή σας και στη ζωή των παιδιών σας. Αφιερώστε περισσότερο χρόνο σε κάποια παραμελημένα χόμπι, όπως το γράψιμο, η ζωγραφική και ως ζευγάρι βρείτε χρόνο με τον σύζυγό σας για να κάνετε κάτι μαζί, όπως μαθήματα χορού.
2. Μην παίρνετε προσωπικά κάθε στραβοκοίταγμα και κάθε προσβλητική συμπεριφορά.
Προσπαθήστε να αφήσετε την πλειονότητα των μικροπαρεξηγήσεων να περάσει, ως μέρος των αναπόφευκτων σκαμπανεβασμάτων της ζωής σας σαν γονείς. Ταυτόχρονα, μην δίνετε στα παιδιά σας το ελεύθερο να γίνονται αγενή και προσβλητικά. Η Lisa Damour, Αμερικανίδα διδάκτωρ ψυχολόγος και συγγραφέας βιβλίων μπεστ σέλερ για γονείς και εφήβους, προτείνει απλές φράσεις όπως “ε, αυτό με πείραξε” ή “αυτό είναι αγενές και απαράδεκτο”, για να υπενθυμίσετε στον έφηβό σας ότι είστε άνθρωπος με συναισθήματα. Θα πρέπει να μάθετε να τους το λέτε, όταν κάτι σας ενοχλεί και ταυτόχρονα να σκληραγωγηθείτε, ώστε να μην πληγώνεστε από κάθε κακό σχόλιό τους. Όπως λέει και η Dr. Damour, “σας αποχωρίζονται και δεν το κάνουν πάντα με τους πιο ευγενικούς τρόπους”.
3. Η ενσυνειδητότητα μπορεί πραγματικά να βοηθήσει
Σε περίπτωση που δεν είστε σίγουρες για τις αντιδράσεις σας, η ενσυνειδητότητα μπορεί να σας βοηθήσει. Η ενσυνειδητότητα (mindfulness) είναι η πρακτική της σκόπιμης εστίασης της προσοχής σας στην παρούσα στιγμή, και η αποδοχή σε όσα συμβαίνουν γύρω σας χωρίς κριτική. Αυτό σημαίνει να εξασκηθείτε στο να μην αναλώνεστε τόσο πολύ στις συμπεριφορές του εφήβου σας. Για παράδειγμα θα πρέπει να «ξεκολλήσετε» από άχρηστες σκέψεις όπως… «Αν ήμουν καλύτερος γονιός το παιδί μου θα…..»
4. Να είστε συνειδητοποιημένες
Τι είδους μητέρα θέλετε να είστε για τους εφήβους σας; Αν διαπιστώσετε ότι η πρόθεση που έχετε δεν ταιριάζει με την συμπεριφορά σας ή την αντίληψη που έχει ο έφηβός σας για την συμπεριφορά σας, μπορείτε να αρχίσετε να εργάζεστε για να ευθυγραμμίσετε την πρόθεσή σας με την πραγματική σας συμπεριφορά. Για παράδειγμα θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι ενώ έχετε την πρόθεση να σεβαστείτε την αυξανόμενη ανεξαρτησία της κόρης σας, παρεμβαίνετε πολύ συχνά για να της προσφέρετε «συμβουλές» ή να κάνετε πράγματα για εκείνη και αυτό της στέλνει το μήνυμα ότι δεν την εμπιστεύεστε. Με το να κάνετε πίσω και να την ρωτήσετε ένα απλό «Μπορείς να το χειριστείς αυτό;» σας επιτρέπει να κάνετε πράξη την πρόθεσή σας να υποστηρίξετε την ανάπτυξη των ικανοτήτων της κόρης σας να αντιμετωπίζει μόνη της καταστάσεις.
5. Βγείτε από το κουτί στο οποίο μπορεί να σας βάλει ο έφηβός σας ή να βάλετε εσείς τον εαυτό σας
Μερικές φορές οι έφηβοι βλέπουν μια πολύ απλουστευμένη εκδοχή των γονιών τους: “Το μόνο χόμπι του μπαμπά είναι να με πηγαινοφέρνει”, ή “Η μαμά νοιάζεται μόνο για τους καλούς βαθμούς”, “Η μαμά πάντα…”, “Ο μπαμπάς ποτέ…”. Βγείτε από το κουτί. Μπορεί να σας κοροϊδέψουν ή να σας ακολουθήσουν σε ότι κάνετε ή να σας επευφημήσουν, δεν έχει σημασία. Μπορείτε να συνδεθείτε με τον έφηβο σας με βαθύτερους τρόπους αλλάζοντας και μεγαλώνοντας μαζί του. Το “Ο μπαμπάς δεν μοιράζεται πολύ τα συναισθήματά του” μπορεί να αλλάξει σε “Ο μπαμπάς καταλαβαίνει πραγματικά το άγχος μου. Μου είπε για τις δικές του μάχες με το άγχος”. Το “Η μαμά νοιάζεται μόνο για τους βαθμούς” μπορεί να αλλάξει σε “Η μαμά θέλει να δουλεύω σκληρά και να είμαι επιτυχημένος/η και έχουμε κάνει αυτές τις υπέροχες συζητήσεις για το πώς είναι μια επιτυχημένη ζωή και τι θέλω για τον εαυτό μου”.
6. Προσπαθήστε να βλέπετε τις αποτυχίες σας και τις αποτυχίες του παιδιού σας ως ευκαιρίες για μάθηση και ανάπτυξη
Οι γονείς μπορεί να μπλέξουν με την “επιτυχία” ή την “αποτυχία” των παιδιών τους που μεγαλώνουν. Οι γονείς, άλλωστε, κρίνονται από τα επιτεύγματα των παιδιών τους και όχι από την ευτυχία τους, οπότε όταν τα παιδιά τους αποτυγχάνουν, οικειοποιούνται αυτές τις αποτυχίες ως δικές τους.
Το κομμάτι της αυτοφροντίδας είναι να επαναπροσδιορίσετε την αποτυχία ως μια αιχμή μάθησης και ανάπτυξης και όχι ως καταστροφή. Σίγουρα αυτό είναι ευκολότερο όταν οι αποτυχίες είναι μικρές.
7. Κάντε έμπρακτη την αυτοφροντίδα, δηλαδή τα πράγματα που σας κάνουν να αισθάνεστε καλύτερα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα
Οι απαιτήσεις της γονικής μέριμνας, σε οποιαδήποτε ηλικία, μπορεί να σας αποκόψουν από τις δικές σας ανάγκες και επιθυμίες. Συνδεθείτε, ή επανασυνδεθείτε, με τα πράγματα που σας χαλαρώνουν και σας αναζωογονούν, και κάντε αυτά τα πράγματα τακτικά: γιόγκα, βόλτες στο δάσος ή τη θάλασσα, παιχνίδι με τον σκύλο σας (όλα αυτά είναι δικά σας).
8. Αποδεχτείτε το “τρενάκι του τρόμου” σε όλο το θέμα της γονικής μέριμνας/αγάπης/οικογένειας/ζωής
Θεωρείτε ότι το ζητούμενο είναι να περάσετε τη δοκιμασία ή να ξεπεράσετε το πρόβλημα, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα διάφορα θέματα δεν λύνονται πραγματικά. Μαζεύονται και γκρεμίζονται. Μετά μαζεύονται ξανά και διαλύονται ξανά και έτσι πάει. Η θεραπεία έρχεται με το να αφήσουμε να υπάρξει χώρος για να συμβούν όλα αυτά: χώρος για θλίψη, για ανακούφιση, για δυστυχία, για χαρά. Θα πρέπει να αποδεχτείτε το να διαλύεστε και να συνέρχεστε και το να αφήνετε χώρο για όλα τα συναισθήματα και τις εμπειρίες.
Προσπαθείστε να ακολουθήσετε αυτές τις συμβουλές αυτοφροντίδας. Σίγουρα αγαπάτε τα παιδιά σας εξαιρετικά, αλλά ρίξτε λίγη από αυτήν την αγάπη και στον εαυτό σας!
Previous Post 